We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Α​π​ο​σ​τ​ο​λ​ή Α​υ​τ​ο​κ​τ​ο​ν​ί​α​ς

by Θύτης

/
  • Streaming + Download

    Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
    Purchasable with gift card

      €3 EUR  or more

     

  • Full Digital Discography

    Get all 6 Θύτης releases available on Bandcamp and save 30%.

    Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality downloads of Billy Theta x Dj Scumvag EP, Αποστολή Αυτοκτονίας, Ποίηση Τουαλέτας, Τελευταία Κατοικία, Χυσαποθήκη, and Κομμάτια. , and , .

    Purchasable with gift card

      €24.72 EUR (30% OFF)

     

  • Limited Edition CD
    Compact Disc (CD) + Digital Album

    Jewel case CD με 2-σέλιδο booklet, σε artwork από Baba X Art.
    Περιορισμένος αριθμός τεμαχίων.

    Includes unlimited streaming of Αποστολή Αυτοκτονίας via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.

    Sold Out

1.
μόνοι 03:04
Ζούμε κάθε μέρα σαν τη παραμονή ο κόσμος σήμερα πεινάει οπότε παρανομεί κάθε μπάρα με κλειστή από τα γάρα φωνή από το λίγο ξεκινάμε για το πάρα πολύ Τριγύρω βία ωμή, μοναχική διαδρομή μοναδική αφορμή των στίχων διανομή κι έτσι ποτέ δε σταματά όσο βαστά το κορμί το χτίσαμε από σκατά μα τώρα πήρε μορφή Όταν όλα είναι γαμώ τότε όλοι είμαστε εδώ όταν η φάση γαμηθεί, τότε εκεί να σε δω αγάπη σ'όσους το στηρίξαν απ'τη πρώτη στιγμή σ'όσους θέλανε να σιωπήσει ούτε ποτήρι νερό Δεν είμαστε εκείνοι που τους παρασύρει το ευρώ του δίνουμε πνοή ενώ το χουμε ανασύρει νεκρό δε πάμε απο κει κι απο δω ανάλογα τον καιρό τα χουμε αφήσει όλα πίσω για βουτιά στο κενό (Μόνοι) άλλοι έρχονται άλλοι φεύγουνε όμως στο τέλος πάντα μένουμε (πάλι μόνοι) γεννιόμαστε, πεθαίνουμε σ'αυτό το δρόμο που πηγαίνουμε είμαστε (μόνοι) Εμείς στη μέση και τριγύρω όλοι σ'αυτή τη γη πεθαίνουν πρώτα οι ονειροπόλοι οι πόλεις κρύες απ'αγάπη σαν να ταν οι πόλοι κι όλα πεθαίνουν σύντομα σαν να πεσε πανώλη Από τη μήτρα μόνοι, μέχρι το μνήμα μόνοι οι δρόμοι τίγκα σκόνη, μας θέλουν στην αγχόνη και η Αθήνα πόρνη και για το χρήμα φόνοι το ψύχος δεν τελειώνει, το μίσος δυναμώνει Κι η φάση είναι σκάκι κι εσυ κάνεις το πιόνι κι οι βασιλιάδες πάνω και ματωμένοι θρόνοι για πες μου πόσοι τάφοι και για πόσο χρυσάφι αίμα το δρόμο βάφει, φτάνει πια νισάφι Οι τοίχοι έχουν αυτιά, τα μάτια από τον τοίχο βλέπουν πιο μακριά, το στυλό καταγράφει τώρα δε θα πονά, την καρδιά καταψύχω το ηχογραφώ αυτό κι έτσι δε πάει στράφι (Μόνοι) άλλοι έρχονται άλλοι φεύγουνε όμως στο τέλος πάντα μένουμε (πάλι μόνοι) γεννιόμαστε, πεθαίνουμε σ'αυτό το δρόμο που πηγαίνουμε είμαστε (μόνοι) Πόσο φορτίο να σηκώσουνε δύο ώμοι; σου χει μείνει ψυχή για να αντέξεις λίγο ακόμη; εδώ κανείς δε ζει και δύσκολα επιβιώνει αφήσαν μία κόλαση κι είμαστε οι κληρονόμοι
2.
Στη χώρα των Γιώργων, των Γιάννηδων και των Νίκων μέσα στην πόλη των αγνώστων μεταξύ τους κατοίκων την εποχή της ηρωίνης, των ντισκοτέκ, της καμπάνας του σπασίματος πιάτων και της μαριχουάνας τότε γεννήθηκα, στις εργατικές Περιστερίου μια κοινή Παρασκευή εκείνου του Σεπτεμβρίου μα κάτι μέρες σκοτεινές παρά το φως του ηλίου εύχομαι να χα την τύχη εκτρωμένου εμβρύου μου λείπει εκείνος ο πιτσιρικάς απ'την αλάνα που το μυαλό του πετούσε σε χάρτινα αεροπλάνα κι αν ήταν το κορμί στην τάξη, το μυαλό του κοπάνα γυρνούσε αργά κι είδε τη νύχτα ντυμένη πουτάνα γνώρισε από μικρός την κακή τη πλευρά τα ντουμάνια, τις σκόνες, σταγόνες και τα κουμπιά κατάλαβε από νωρίς ότι δεν είναι μαγκιά όταν σε είδε στο φανάρι για ζητιανιά Αστικοί ναυαγοί, εκπέμπουμε SOS θα επιβιώσουμε λες; Μες την οχλοβοή θα μας ακούσει κανείς; 'Αμα σωθώ, θα σωθείς μου παν να βλέπω μπροστά κι όταν άνοιξα τα μάτια να κοιτάξω καλά είδα το μέλλον να μη φτάνει και πολύ μακριά παίρνω ένα φτυάρι για το όνειρο, το θάβω βαθιά ρίχνω στο χώμα κρασί μήπως φυτρώσει ξανά μες το κεφάλι συνεχώς τριγυρνάνε νεκροί όπου και να στε θα τα πούμε όλοι σύντομα εκεί άμα κοιτούσαν απ'τα μάτια μου θα είχανε δει τι κρύβεται πίσω απ'το βλέμμα ενός ψυχοπαθή ενα φύλλο χαρτι, αυτός ο φίλος αρκεί κι ένα δύο σπαθί που το παίζω σαν φύλλο βαρύ όλοι σκυφτοί συνηθισμένοι στην υποταγή κι η ελπίδα βιασμένη τώρα ψυχορραγεί εκπαιδευμένος να εκτελείς την κάθε διαταγή εδώ πεθαίνεις περιμένοντας για μια αλλαγή σε μία χώρα που βουλιάζει, αστικοί ναυαγοί πως θα κοιτούσα τον εαυτό μου όταν ήταν παιδί; τι θα του πω για όλα όσα του είχα υποσχεθεί; πως θα κοιτούσα το παιδί χωρίς καμία ντροπή να του πω οτί το πράμα πήρε άλλη τροπή; φοβάμαι ότι θα με φτύσει, ότι θα με σιχαθεί Αστικοί ναυαγοί, εκπέμπουμε SOS θα επιβιώσουμε λες; Μες την οχλοβοή θα μας ακούσει κανείς; 'Αμα σωθώ, θα σωθείς
3.
Άλλοι στον Κορυδαλλό βγάζουνε υποδικίες εμείς φυλακισμένοι μες τις πολυκατοικίες τα όνειρά μας νεκρά από μικρές ηλικίες σκληραγωγημένα παιδιά από φτωχές συνοικίες φιλονικίες, φασαρίες, χειροδικίες άλλο ένα δράμα πίσω απ'τις μεσοτοιχίες εδώ η ζωή μας είναι γεμάτη αποτυχίες σ'αυτές τις γειτονιές είναι οι φωνές μας οικείες λοιπόν, δε βγάλαμε σχολεία, δε πήραμε πτυχία άγρια θηρία στο κυνήγι για την ευτυχία όλο το χρόνο μέσα στη καρδιά κακοκαιρία άλλοι θα σκότωναν για μία μόνο ευκαιρία βρώμικος λόγος φτίαχνει βρώμικη λογοτεχνία πέντε εκατομμύρια σενάρια σα ταινία η δική σου τι είναι δράμα, θρίλερ ή κωμωδία; η δική μου μιούζικαλ του δρόμου, μαύρη ραψωδία Οι γείτονες θέλουν να φύγω απ'την πολυκατοικία εγώ θέλω να ακουστώ σ'ολης της πόλης τα ηχεία αυτοί λέν ότι θέλουν απόλυτη ησυχία δε θέλει να αποσπάται από την tv η θεία τα σώματα στριμωγμένα σε κάποια συγκοινωνία μα οι καρδιές μας μακριά, καμία επικοινωνία άλλοι κάνουν το σταυρό τους έξω απ'την εκκλησία δε ξεπλένεται η ψυχή σου με τη θεία κοινωνία οι γλεντζέδες στα μπουζούκια του ογδόντα τώρα γέροι και ρουφιάνοι στα μπαλκόνια κι η νεολαία κι αυτή γερασμένη πρόωρα μες την Αθήνα, τα νέα Σόδομα και Γόμορρα σ'είδα στο δρόμο ψάχνοντας για αγάπη να γυρνάς μα η αγάπη πέθανε κάτω απ'το άγαλμα της Αθηνάς δεν ήσουνα πιστός, μα σε είδα να προσκυνάς να ζητάς λεφτά για πρέζα λέγοντας πως πεινάς παίζεις μονόπολη σ'αυτά τα στενά πρώτα περνάς από Τοσίτσα και Ομόνοια κι ύστερα καταλήγεις στο Πεδίο του Άρεως πήγαινε φυλακή αφού περάσεις από Λουκάρεως Οι γείτονες θέλουν να φύγω απ'την πολυκατοικία εγώ θέλω να ακουστώ σ'ολης της πόλης τα ηχεία αυτοί λέν ότι θέλουν απόλυτη ησυχία δε θέλει να αποσπάται από την tv η θεία εδώ χύνουμε ιδρώτα καλοκαίρι και χειμώνα στάζει δάκρυ απ΄τη λύπη ή από τα δακρυγόνα ζούμε μέρες παρακμής σε αυτή τη βαβυλώνα κι εσύ βλήμα ακόμα κάνεις μουσική για την εικόνα; είμαστε οι τελευταίοι των Μοϊκανών κι όσο τ'αληθινό καλεί, δηλώνουμε το παρόν δε πουλάμε την εμπιστοσύνη των οπαδών κι αφού η δουλειά πρέπει να γίνει δε θα σταθώ οκλαδόν θα μπω μέσα σαν το αγρίμι και θ'απαιτήσω ό,τι μου έχεις κλέψει πίσω, έτσι δε θα τ'αφήσω κι άμα είσαι μαζί μου, βοήθα να βοηθήσω γιατί μόνος σ'αυτό το δρόμο δε μπορώ να περπατήσω Οι γείτονες θέλουν να φύγω απ'την πολυκατοικία εγώ θέλω να ακουστώ σ'ολης της πόλης τα ηχεία αυτοί λέν ότι θέλουν απόλυτη ησυχία δε θέλει να αποσπάται από την tv η θεία
4.
Λες πως αν ζούσε ο Λεκτικός ότι θα τα λεγα αλλιώς στο bcc μαλακισμένο δεν έπαιζε φασισμός κι όπως σε κάθε crew που έχω μπει, έπαιζα βασικός κι απ'αυτούς που συνεχίζουν ακόμα, ο πιο καυτός αν ο Αντρέας ήταν εδώ, θα'ταν περήφανος που βγήκε ένας τέτοιος mc από το barcode crew και που απ'τις εποχές που δούλευα στο barcode tattoo τα χώνω ακόμα με λύσσα και πείσμα γαϊδουριού και συνεχίζει η ιδέα, μένει ακόμα η ίδια με νέα άτομα αλλά ακόμα σαν τα μυρμήγκια σκάβουμε μεθοδικά τη γη κάτω απ'τα πόδια σας μέχρι να βουλιάξετε απότομα στον κόσμο μας δε θέλω φράγκα φίλε, ούτε δουλειά γραφείου μονάχα να γεμίζω τις γραμμές του τετραδίου μ'αυτούς τους στίχους που χουνε τη γεύση παραθείου μέχρι να γίνω μόνιμος κάτοικος νεκροταφείου αυτό θα κάνω και στ'αρχίδια μου τι λεν τριγύρω μα αρκεί να έχω δυο ευρώ να φάω ένα γύρο αν θέλεις μάχη, δε θα αντέξεις ούτε ένα γύρο τι αξία θα χουν τα χρυσά σου όταν σε διασύρω; μια ντόπα λούπα, ντόπα ταμπούρα, μια ντόπα μπότα και ντόμπρα λόγια, αυτό ειν'το ραπ για μένα κι είναι πάνω απ'όλα δε βλεπω εξέλιξη καμιά σ'αυτή τη νέα μόδα μυρίζει μόνο μπόχα, σα χεσμένη κιλότα επικίνδυνος λόγος, σα σκισμένη καπότα και εγκυμονείται πόνος, επιλογή ο δρόμος επιμονή και μόχθος και τους αφήνω τέζα σαν αναισθησιολόγος είπα για κόσμο, βγήκα μίλησα μ'ονόματα ήταν ανάγκη να βουλώσουν κάποια στόματα μα τώρα φτάνει πια, αφήστε τα κουτσομπολιά κι ακούστε τη μουσική, μην είστε πρόβατα η χώρα είναι μικρή, θα μου τα πεις κι από κοντά χωρίς το πληκτρολόγιο να δω, πουλάς μαγκιά; ήρθανε κι άλλοι σαν εσένα ρε πιτσιρικά και φύγανε γαμημένοι πανηγυρικά
5.
Ακούσαν δυο κομμάτια που λέω για δυο καριόλες κι αυτοί οι βλάκες νομίζανε ότι λέω για όλες γεμίσαμε μ'ειδικούς κι αναλυτές ιντερνετικούς εκδικητές, καλοθελητές θέλουν ν'αλλάξουμε τον τρόπο που μιλάμε θες να μάθουμε τη γλώσσα απ'την αρχή ρε ρουφιάνε; κάτι κοράκια που από πάνω σου πετάνε περιμένουνε τον θάνατό σου για να φάνε δε ξέρουνε τον Μπίλυ, μα βάζουνε ταμπέλες έχουν αρχίδια περισσότερα κάποιες κοπέλες με θέλουν με το ζόρι πολιτικά ορθό θέλουν να ξέρουν τι κάνω και τι προωθώ φλερτάρουν επικίνδυνα με τον φασισμό πήραν τη χριστοπαναγία για ρεαλισμό απειλούν με βία λες και θα φοβηθώ αυτός είμαι εγώ, ποιον θέλεις να υποδυθώ; Δε με γνωρίζουνε, ούτε θέλω να γνωριστούμε μην πλησιάζεις μαλάκα, τι θες να γαμηθούμε; όλο γκρινιάζουνε για ό,τι και να πούμε δε τους ανάγκασε κανείς να μας ακούνε στην πλατεία παίζει χώμα με των δέκα το g θα σε καθαρίσουν άμα πας να σπρώξεις κι εσύ πρόσεξε μη σε παρεξηγήσουν γιατί εκεί πιτσιρικάδες θα στην πέσουν δεκαπέντε μαζί πιο σάπια κι απ'το σύστημα πλέον η περιοχή δε βλέπεις μπάτσους, αλλά είναι μες το κόλπο κι αυτοί όπως οι μπράβοι και σύνδεσμοι ποδοσφαιρικοί κι ενοχλήθηκαν από μένα οι δήθεν αναρχικοί; αν με σκοτώσουνε για αυτά που στο κομμάτι έχω πει θα με βαφτίσουν φασίστα για να βγούνε σωστοί άλλος αυτοαποκαλείται η φωνή του λαού μα η δική μου η φωνή είναι που παίζει παντού δε με ξέρει αλλά γράφει για μένα η ταναπού πεινάνε σαν κανίβαλοι απ΄την Ζαναντού δίχως λόγο και αιτία, διψασμένοι για ντου θέλουνε λογοκρισία μα εμένα στ'αρχίδια μου Δε με γνωρίζουνε, ούτε θέλω να γνωριστούμε μην πλησιάζεις μαλάκα, τι θες να γαμηθούμε; όλο γκρινιάζουνε για ό,τι και να πούμε δε τους ανάγκασε κανείς να μας ακούνε
6.
Δε σε παίρνει ούτε καν για αστείο ραντεβού στο νεκροταφείο εφόσον έληξε η προθεσμία μάζευε λεφτά γιατί θα έχεις κηδεία μάλλον ήρθε η ώρα το δρεπάνι να δεις φόρα τα μαύρα σήμερα μήπως πεθάνει κανείς κι άμα στον τάφο σου δε φέρει ούτε στεφάνι κανείς όποιος και να σαι θα δεις, ότι δεν ήσουν κανείς γρανάζι της μηχανής που σε σκοτώνει νωρίς κι αν πέσει χιόνι νωρίς, τότε θα πρέπει να διαλέξεις με σκόνη ή χωρίς, για να δω πως μπορείς; θα σταθείς μαχητής ή οπισθοχωρείς; γάμα το δρόμο της αρετής, εδώ διαφθείρονται όλοι εσύ γίνε ασκητής, λες κι αν πεθάνεις μετά θα παίξει να αναστηθείς, στα καλά σου θα ντυθείς και θα αποσυντεθείς, εκτός αν αποτεφρωθείς ωραία μέρα για να σκοτωθείς και μαζί σου να πεθάνουν όλες οι μαλακίες που προωθείς (τι να πεις;) τώρα εσύ είσαι απών και λείπεις όμως είναι ακόμα εδώ κανών και θύτης γιαυτό Δε σε παίρνει ούτε καν για αστείο ραντεβού στο νεκροταφείο εφόσον έληξε η προθεσμία μάζευε λεφτά γιατί θα έχεις κηδεία προτού μιλήσεις πρόσεχε τι θα πεις, δεν είσαι ασφαλής μπορείς να τρέξεις μα δε μπορείς να κρυφτείς σε δρόμους που ελέγχουμε εμείς, θα χαθείς στο προαύλιο της αστικής φυλακής και θα σε βρω, όπως τον ποντικό στην φάκα μαλάκα παγιδευμένο με τυρί το ευρώ γεννηθήκαμε για να χετε εχθρό και πεθαίνετε χωρίς κανένα λόγο γιατί ζείτε χωρίς σκοπό μέσα στο φόβο με τα μάτια κλειστά κι η ζωή κυλά συνεχίζεται, βγαίνουν λεφτά, έχουμε μάτια στην πλάτη και στους δρόμους αυτιά, ακούμε πολλά και βλέπουμε, φυλάξου καλά, θα ρθούμε για το κεφάλι σου μη παίζεις λοιπόν έχεις ακούσει ιστορίες για τους ληστές των ψυχών; είμαστε αυτοί και σκάμε από την κόλαση καθοδόν για ολοκαύτωμα, είναι θήτα και κανών, οπότε Δε σε παίρνει ούτε καν για αστείο ραντεβού στο νεκροταφείο εφόσον έληξε η προθεσμία μάζευε λεφτά γιατί θα έχεις κηδεία
7.
σέντρα 03:09
Το λυρικό κομπρεσέρ σκάει να οργώσει τη φάση λες και ήταν τρακτέρ κάθε μου track ένα αστικό ντοκιμαντέρ κι εγώ πίσω από την κάμερα σαν οπερατέρ βουλωνω στόματα που ραπάρουν με autotune και μετά ανοίγουν μονάχα για να καταπιούν έχω λόξυγγα πάλι, ρουφιάνοι με συζητάνε κι όταν οι μπάτσοι ρωτάνε, τότε κελαηδάνε όλη τη μέρα καπνίζω κι έχω ένα πόνο στο στήθος όλη τη μέρα γυρίζω, μα νιώθω μόνος στο πλήθος πιάνω δουλειά μες το υπόγειο σαν ανθρακωρύχος εδώ πέφτουν στρατιώτες μα και άμαχο πλήθος αυτής της πόλης τα τετράγωνα θυμίζουν σκακιέρα τα κυριλέ μαγαζιά της μου μυρίζουν χολέρα άι στο διάολο, που την έχεις δει την καλημέρα; άσε μου λίγο αέρα, τράβα γαμήσου πιο πέρα Που την έχεις δει την καλημέρα; ό,τι καλό υπήρχε έγινε τέφρα πάλι έχω ξυπνήσει με νεύρα μη μου μιλάς καθόλου, θα βγούμε σέντρα από τη γη των νεκρών, των εσχάτων καιρών των ερπετών αφεντών, μες σε κλουβιά από μπετόν σκλάβοι των συσκευών, όλοι πίνουν stedon ταΐζουμε μόνο σκατά τα μυαλά των παιδιών πόσες φορές πρέπει να ζήσουμε το παρελθόν; θα στραφούν τα όπλα εναντίον αληθινών εχθρών; χαμένοι μέσα σε διαφημιστικά σποτ ένας στρατός δισεκατομμυρίων ρομπότ τα δόντια σφίγγω, φτύνω τα placebo μες τις γειτονιές παλεύω σαν τον Κimbo εκπέμπω από το λόφο για τα παιδιά indigo όλοι οι μπάτσοι ψόφο και φωτιά στο ασφαλίτικο (1312) καλημέρα θα ναι όταν σπάσουμε τις αλυσίδες όταν σπάσουμε τα πρόσωπά τους σα ρυτίδες μετά Χριστόν δύο χιλιετηρίδες Σκρα 36 και Πυραμίδες Που την έχεις δει την καλημέρα; ό,τι καλό υπήρχε έγινε τέφρα πάλι έχω ξυπνήσει με νεύρα μη μου μιλάς καθόλου, θα βγούμε σέντρα μου λες ωραίος καιρός ας είχα εγώ τα φράγκα και ας ήτανε βροχερός ό,τι έχει μείνει, έχει διαλυθεί ολοσχερώς μέσα στην τρικυμία πως να κρατηθείς σταθερός; Που την έχεις δει την καλημέρα; ό,τι καλό υπήρχε έγινε τέφρα πάλι έχω ξυπνήσει με νεύρα μη μου μιλάς καθόλου, θα βγούμε σέντρα
8.
Οι μπάτσοι θέλουνε να ξέρουνε τι κάνουμε τράπεζες θέλουν τα λεφτά μας μα δε φτάνουνε mcs θέλουν τη θέση μας μα δε ραπάρουνε όπως και να χει όλοι τα αρχίδια μας θα πάρουνε Θέλουν να ξέρουνε που πάμε, τι σπάμε και τι γυρνάμε άλλοι θέλουν να μας φάνε στα μέρη που τριγυρνάμε μπάτσοι κοιτάνε, οι ρουφιάνοι μιλάνε κάποιοι hater κουτσομπόληδες για μας συζητάνε, γελάμε δε το πουλάμε, είναι ακόμη κορίλα είναι το γνήσιο ξεφτίλα, φυτρώνει μες τη σαπίλα συνδεδεμένος μ'αυτό rap guerilla όπως στα 90's το hip hop με adidas και filla εάν κοζάρεις, μα βλέπω είσαι πρωτάρης κι αυτό φαίνεται από τις μαλακίες που ποστάρεις τις φωτό που ποζάρεις, τι θέλεις να dissαρεις; όπως και να έχει τα αρχίδια μας θα πάρεις εδώ και χρόνια πολλά από μπελά σε μπελά είμαι ο τύπος που έχει κάθε μέρα νεύρα πολλά κι όταν τα βλέπω θολά, τίποτα δε μ'ακουμπά είναι η γιορτή του μαλάκα, μαλάκα χρόνια πολλά ποιος είμαι δε σ'αφορά, είμαι σωστή συμφορά σ'ένα πλανήτη που καμιά αντίδραση δε χωρά σε μια πουτάνα χώρα και δε βλέπω την ώρα που θα σκάσω με το μπετόνι να τους βάλω φωτιά ο ένας πρόλογο πουλά κι ο άλλος τρέλα πουλά μα εγώ αγοράζω μόνο φούντα βλάκες με τα κιλά κι όταν το flow κυλά ποτέ δε κάνει κοιλιά το πάμε μέχρι το τέρμα αρκεί να γίνει η δουλειά κάποιοι στην ταλαιπώρια και την ψυχή στο στόμα άλλοι το χαβά τους με την ψωλή στο στόμα εγώ έμαθα στη φτώχεια προτού να γίνει μόδα δε θέλει καλοπέραση άλλη, μας θέλει στα όπλα βάζω φωτιά σ'ό,τι πονάει, ό,τι μου τρώει την ψυχή θα πάρω τη βαλίτσα μου να βρω μια άλλη γη όμως προτού να το κάνω θα φέρω καταστροφή κάθε στροφή μου είναι ξύδι πάνω σε ανοιχτή πληγή γι'αυτό φτου στον τάφο κάθε πολιτικού (ντου) στη βουλή ντου, καίμε μπάτσους παντού κι εκτός αυτού, μάγκα, είμαι εκτός εαυτού Πέτρος Ξαρχάς, θα πάρουνε όλοι τα αρχίδια μας Οι μπάτσοι θέλουνε να ξέρουνε τι κάνουμε τράπεζες θέλουν τα λεφτά μας μα δε φτάνουνε mcs θέλουν τη θέση μας μα δε ραπάρουνε όπως και να χει όλοι τα αρχίδια μας θα πάρουνε αυτό δεν είναι ραπ, είναι mind fuck μπαίνω στο γαμημένο κόσμο σας σαν να μαι ο hulk ποδοπατώ το beat, δε με ζητάνε feat γιατί αν μπω στο ίδιο track, τους κάνουνε skip με flow muay thai, rns mc (που) rns εδώ (crew), rns εκεί (ντου) είμαστε πολλοί και έτοιμοι για μπραφ αυτό δεν είναι μουσική, είναι ταινία snuff όλοι πεθαίνουν κι όλοι θέλουν να πεθάνουμε όμως δεν ξέρουν με ποιούς έχουνε να κάνουνε ό,τι κι αν πάθουνε δε θέλουνε να μάθουνε γι'αυτό στο τέλος ξέρουμε όλοι τι θα πάρουνε θέλουν να δώσω το σώμα και τη ψυχή μου απ΄τη ψυχή δίνω το μίσος, απ΄το σώμα τη ψωλή μου κι απ'το χώμα ακόμα θα τους στοιχειώνει η φωνή μου σ'αυτό το κόσμο ισχύει το "ο πόνος σου, ηδονή μου¨ κάποιος μαλάκας σε λίγο για κάποιο χρέος θα πάρει η άλλη θέλει αγάπη, η άλλη θέλει παπάρι έχω ένα μπάτσο να κοζάρει, ένα τσάτσο στο πατάρι κι έχω νεύρα αν δεν έχω ένα μπάφο στο συρτάρι θέλουν να χάσουμε ακόμα και την ελπίδα μας να σκίσουν απ'την ιστορία τη σελίδα μας θέλουν να πίουν το αίμα μας, θέλουν το χρήμα μας αλλά στην τελική θα πάρουνε τα αρχίδια μας χωρίς χρόνου χάσιμο γράφω το νέο μπάσιμο δίχως σταματημό πολεμώ χωρίς να ψάχνω παράσημο θέλω μόνο τ'αληθινό να χεις ν'ακούς κι όχι να ζητάς το διάσημο αν το νοιώθεις κεφάλι κουνάς σε φάση πιάσιμο αν δε το χεις καλά δε μελετάς και θα δεχτείς επιπτώσεις, χτυπάω μαζικά ή με δόσεις κι όσον αφορά δουλειές, δε ξανακάνω εκπτώσεις σεβασμό αν δε δώσεις, έρχονται πτώσεις και δεν αρκούν προσευχές το σώμα να σώσεις πούστη, έχεις κάνει λάθος επιλογή παίρνεις αρχίδια, δεν έχεις την καρδιά μαχητή Οι μπάτσοι θέλουνε να ξέρουνε τι κάνουμε τράπεζες θέλουν τα λεφτά μας μα δε φτάνουνε mcs θέλουν τη θέση μας μα δε ραπάρουνε όπως και να χει όλοι τα αρχίδια μας θα πάρουνε
9.
Συνεπής στο ραντεβού μου με τ'αυθεντικό μετά απ'αυτό θα θέλουν ραντεβού με ορθοπεδικό το δίνω πιο άρρωστο και από οροθετικό είναι γραμμένο μέσα στο γενετικό μου υλικό όταν ραπάρω σου θυμίζω επιληπτικό πάντα παίζω το ρόλο μου σε κάποιο μαύρο σκηνικό πάιζω τον κώλο μου γι'αυτό έχω μαύρο ποινικό λένε "αυτός πριν απ'τα live δε πίνει μαύρο, πίνει κο" μου λεν να σταματήσω και να την κάνω από δω τους λέω "καλό αυτό, ξέρετε και τ'άλλο με τον Τοτό;" από δω δε θα με πάρετε ούτε σηκωτό θα φύγω μόνο με μια σφαίρα στο τριχωτό την αρχή του τέλους τους σηματοδοτώ τ'άρρωστα κεφάλια με στίχο τροφοδοτώ ο Empne φτιάχνει τις βόμβες και τις πυροδοτώ γράφουμε ιστορία, γάμα τον Ηρόδοτο Σε χτυπάμε με τον ήχο από χάλυβα πεινασμένοι με την όρεξη του Hannibal τόσους μήνες νόμιζες ότι χάθηκαν μα είναι η επιστροφή των νεάτερνταλ ορισμός του hardcore κάνω πουτάνες να κουμπωνονται με tavor πέφτουν knock out, μετά από τη μάχη κορ α κορ σαν να έχουν φάει μες τη μάπα το σφυρί του Θωρ δίνω το εκατό τοις εκατό, ως το έσχατο λεπτό φτύνω έκτακτο σκατό σε κάθε κατεβατό όταν μικρόφωνο μέσα στο χέρι μου κρατώ πουτάνες παίρνουνε τηλέφωνο το 100 είναι άλλο ένα track που δε θα παίξουν οι dj βγαίνω φωνάζοντας σαν να μουν ο Screamin Jay το λυρικό θηρίο που ό,τι φτύνει καίει τα βαλες με αυτό; αυτό που πίνεις φταίει η βιομηχανία κι από πίσω η μαφία επίθεση με γκαζάκια μέσα στα γραφεία έχω μία βαριά εις βάρος μου δικογραφία και μία βαριά εις βάρος σου δισκογραφία Σε χτυπάμε με τον ήχο από χάλυβα πεινασμένοι με την όρεξη του Hannibal τόσους μήνες νόμιζες ότι χάθηκαν μα είναι η επιστροφή των νεάτερνταλ
10.
Γενιά του χάους, οι δρόμοι σου ζητάνε να έρθεις οι δικοί σου να μην μπλέξεις κι η δικιά σου υποσχέσεις κι όταν λείπεις κάνουν όλοι υποθέσεις γιατί οι μπάτσοι θέλουνε να κλείσουν υποθέσεις και το'δαμε απ'την καλή κι απ'την ανάποδη από μικροί τώρα μεγάλοι λίγο πιο πολύ μπορεί οι πιο πολλοί να είμαστε αγράμματοι αλλά όταν σας στέλνουμε, πάτε αδιάβαστοι κι είναι αδιάβατη, γεμάτη προβλήματα η οδός που τρέχουμε, δε γνωρίζει σύνορα μετράει θύματα, μετράμε χρήματα για να δούμε άμα βγάζουμε τη μέρα σήμερα οι γείτονες κοζάρουν από το μπαλκόνι τα σκυλιά μου γρυλίζουν, ο καπνός μου τελειώνει τα σκυλιά μου γαυγίζουν, τ'αφεντικό τους δαγκώνει οι φασαρίες αρχίζουν, το σκατό δεν τελειώνει Γενια του χάους, οι δρόμοι είναι γεμάτοι με σκόνη γενιά του χάους και η αδιαφορία σκοτώνει γενιά του χάους, μας θέλουνε μπροστά στην οθόνη γενιά του χάους, αλλά δε κοιμηθήκαμε ακόμη όλη η γενιά βουτηγμένη στη λάσπη όταν πεθάνω για πες μου αληθινά ποιος θα κλάψει σκότωσε ένα ρουφιάνο πριν σε υπογράψει γιατί νεκροί γίνονται αδέρφια μας, ρουφιάνοι και μπάτσοι αυτό το χώμα που πατάς θέλει να σε σκεπάσει μην αφήνεις τον εγωισμό να σε ξεγελάσει περαστικός είσαι εδώ, μη μας το παίζεις καμπόσος μία ζωή σταματά, μα συνεχίζεται ο κόσμος δίνω μάχες με τα χέρια και το λόγο, όχι το mouse θ'αφήσω κάτι για ανάμνηση απ΄τη γενιά του χάους ας γίνει αυτή η μουσική κάτι σαν μαύρο κουτί μες τα συντρίμμια μας απ΄τους επόμενους να βρεθεί τι θα ζήταγες εσύ αν είχες μία ευχή; θα θελες χρήμα, θα θελες να χες καλά βολευτεί; θα θελες δόξα, εξουσία; τι έχεις ονειρευτεί; πόσο φτηνός είσαι τελικά, έχεις σκεφτεί; Γενια του χάους, οι δρόμοι είναι γεμάτοι με σκόνη γενιά του χάους και η αδιαφορία σκοτώνει γενιά του χάους, μας θέλουνε μπροστά στην οθόνη γενιά του χάους, αλλά δε κοιμηθήκαμε ακόμη μπασταρδοκρατία από το '83 δεν έχει αλλάξει τίποτα, χρόνια 33 μας είπαν πως θα είχαμε κι εμείς μια ευκαιρία όσο τη ζωή μας παίζαν με θράσσος στη λοταρία ήρθες με πενήντα έψιλον απ΄τη Γερμανία αρπαχτή που φλερτάρει με δυο χρόνια θητεία δεν αντέχω να σε σκέφτομαι εκεί μέσα αδερφέ θα πω στη μάνα σου ότι λείπεις με γυναίκα αγκαζέ ένα τσαντάκι στη μέση απ'του γηπέδου τον καιρό ένα βρώμικο αμάξι των χιλίων ευρώ μία πίστη που πηγαίνει κόντρα σ'ό,τι και να δω έχω λόγους να τους δέρνω και να τους γαμώ δε μας θέλουν γιατί λένε σκεφτόμαστε πολύ οι αρουραίοι που στο πείραμα βγήκανε ζωντανοί οι τσακισμένοι των τσιμέντων, το χέρι στη σκανδάλη όποιος τα χάσει όλα χάνει, για σκέψου το πάλι Γενια του χάους, οι δρόμοι είναι γεμάτοι με σκόνη γενιά του χάους και η αδιαφορία σκοτώνει γενιά του χάους, μας θέλουνε μπροστά στην οθόνη γενιά του χάους, αλλά δε κοιμηθήκαμε ακόμη
11.
Το μίσος διχοτομεί, το πλήθος λιμοκτονεί μας θέλουν δίχως φωνή, πετάνε λίγο ψωμί άλλος στρέφει την κάννη στο κεφάλι πυροβολεί δεν έχει αντέξει την πίεση κι έτσι φυγοπονεί όλοι λίγο πολύ μέσα στην πόλη τρελοί άλλοι σε σπίτια φτωχά, άλλοι σε πολυτελή η κοινωνία τα παιδιά της πάντα παραμελεί κάποια απ'αυτά θα μεγαλώσουνε σε κάποιο κελί στο χέρι στυλό, στο στόμα καρκινοσωλήνας το κεφάλι μου στην άκρη της γκιλοτίνας από τη γέννησή μας στην πόλη της Αθήνας πάει ρολόι το σχέδιο για την εξόντωσή μας κι είμαστε καταδικασμένοι από βρέφη με κάποια κακή συνήθεια να μας καταστρέφει τελευταία βλέπω κάθε μέρα το χάρο να γνέφει δε γαμιέται, όποτε θέλει ας έρθει Εδώ πεθαίνεις ξανά και ξανά εδώ κανένας δρόμος δεν οδηγεί πουθενά εδώ ακόμα κι η αγάπη πουλιέται φτηνά εδώ εγώ, εδώ εσύ, θα τα λέμε συχνά πιτσιρίκια κάνουν μεροκάματο στις πλατείες αφού δεν παίζει δουλεία, θα γίνουν εγκληματίες θα σπρώξουν ναρκωτικά, θα κάνουν μπούκες σε σπίτια κι όταν θα μεγαλώσουν λίγο θα χωθούνε στη νύχτα κι η γαμημένη πολιτεία πάλι αδιαφορεί για ποια δικαιοσύνη λες ότι είναι τυφλή; ψάχνεις μαλάκες; όχι πούστη, δεν είμαστε εμείς αυτοί όταν μιλάν δεν πιστεύουμε ό,τι ακούει τ'αυτί δεν έχω καν tv, δε με ψαρώνει η διαφήμιση ούτε είμαι ο mc που θα σου μιλήσει για αφύπνιση τώρα μόνο τη μουσική μου κάνω διακίνηση μα ακόμα έχω στο νου μου τον μπάτσο που κόβει κίνηση δεν είναι απλά μια μάχη, είναι πόλεμος για επιβίωση αν πετάς στα σύννεφα ετοιμάσου για ανώμαλη προσγείωση και παίζει να σκοτωθείς, αυτή δεν είναι προσομοίωση αυτή είναι η αλήθεια, μας θέλουν στην εξαθλίωση Εδώ πεθαίνεις ξανά και ξανά εδώ κανένας δρόμος δεν οδηγεί πουθενά εδώ ακόμα κι η αγάπη πουλιέται φτηνά εδώ εγώ, εδώ εσύ, θα τα λέμε συχνά
12.
Η φάση δεν είναι τα νεροπίστολά σου, η ψεύτικη μαγκιά σου και τα ψεύτικα χρυσαφικά σου η φάση δεν είναι τα φράγκα του μπαμπά σου μα να τρέμεις από τις συχνότητες του μπάσου η φάση δεν έχει να κάνει με το τι πίνεις έχει να κάνει με το τι ζεις, τι δίνεις έχει να κάνει με το αίσθημα της ευθύνης και σε ποιο δρόμο τη γενιά σου θα κατευθύνεις μη μας μοστράρεις τα πολυτελή αμάξια πες μου τον τρόπο που θα σπάσουμε τα γρανάζια μη μου μιλήσεις άλλο για τα ακριβά ρολόγια αν έχεις χρυσάφι, δώστο μου μέσα απ'τα λόγια δε μ'ενδιαφέρουνε οι αλυσίδες και οι ζάντες μα της μηχανής να κάψουμε τις φλάτζες πρέπει να δεις λίγο πίσω από τις λεζάντες και να σκεφτείς για να μη μασήσεις τις παπάτζες κόβω το ψέμα σαν να ήτανε δείγμα και το πατάω σαν να ήτανε chop σε sampler όποιος θέλει μέσα στη φάση μου να γίνει πλήγμα σκάω σα μανιακός από ταινία splatter το παίζεις killer κι εμείς γελάμε ακούγοντας κομμάτια σου dealer με πελάτες δύο-τρία φιλαράκια σου το παίζεις horror rapper, για κακός πολύ περνιέσαι ακόμα βλέπεις ταινίες και κατουριέσαι κάνεις φιγούρα και το παίζεις τρελάκιας ήπιες δυο μπέκους και την είδες πρεζάκιας μεγαλωμένος με κρίσεις πανικού δε φοβάμαι να πεθάνω, είμαι ήδη κάπου αλλού όλοι οι σκατόφλωρες με ίδιες ιστορίες στ'αρχίδια μου σας γράφω κάπου δυο δεκαετίες δεν έχω φίλους ράπερς, μα μεταλάδες μπουζουξήδες και σαικεντελάδες δεν έχω πάρε δώσε με γυναικωτά μπρατσόνια που ξεφυσάν απ'τα κοκόρια σαν παγώνια που παν σε house parties και ρουφάνε party drugs αργά τη νύχτα βγαίνω βόλτα, κάνω tags ή στο στούντιο αράζω, κάνω beats ή μοντάρω και γενικά θέλω να κάνω ό,τι γουστάρω όμως ξεφτίλας δε θα γίνω ποτέ κάνε πίπες για ένα beat και γαμήσου για δυο κουπλέ κατευθείαν απ'την παλιά σχολή κατούρημα στη μάπα, ταπείνωση και ψωλή για κάθε αλάνι αληθινό και χουλιγκάνο για κάθε φίλο μας που ακούει από κει πάνω
13.
Στο γυαλί φαρμάκι, στο τασάκι γάρο στο κεφάλι κάτι άρρωστο ψάχνω στο ψέμα τους αλήθειας ίχνος πως να γίνω στο αίμα τους καρκίνος δε με πιάνει ύπνος πως να ηρεμήσει μέσα μου το κτήνος παραμένει άγνωστο, σα καταραμένοι ποιά κατάντια μας περιμένει πριν απ'το θάνατο; ποσο στοιχίζει μια αγάπη, μια φιλία στην εποχή των αριθμών; γύρω απ'το ιστορικό κέντρο των Αθηνών βουλιάζουμε στο μπετόν εδώ δε ξημερώνει άσπρη μέρα το μίσος ποτισμένο στον αέρα ξυπνάω και φωνάζω πως γαμιέστε όλοι άλλο ένα πρωί Δευτέρας Δε τελειώνει το σερί μονοτονίας μες τη χωματερή της κοινωνίας περιφερειακά της Ομονοίας Θήτα σε αποστολή αυτοκτονίας σκιαμαχία με τους δαίμονές μου πίσσα κατράμι μέσα στους πνεύμονές μου αμφιβολία για τις επιλογές μου σκλάβος στις βασανιστικές εμμονές μου τα σπίτια μας σύχρονοι τεκέδες κι η γειτονιά γέμισε χαφιέδες που θέλουν να μας δουν με χειροπέδες κι έτσι το αίμα ρέει κρύο στις φλέβες μαύρες μέρες και νύχτες γράφω μαύρες σελίδες με παγωμένους τους δείκτες στο ρολόι για ό,τι με τρώει από μέσα τόση πίεση σαν πρέσσα αποστολή μ'ένα μικρόφωνο σ'ένα ρυθμό τόσο μονότονο βαδίζω μόνος στο μονόδρομο το μονοπάτι το απότομο Δε τελειώνει το σερί μονοτονίας μες τη χωματερή της κοινωνίας περιφερειακά της Ομονοίας Θήτα σε αποστολή αυτοκτονίας
14.
Μέσα στην πόλη τριγυρνώ σαν άδικη κατάρα να σκέφτομαι πως θα πάει η επόμενη μπάρα βρώμικοι μπάτσοι γύρω σαν ταινία του Ferrara μα περπατάω με βλέμμα λες και δε δίνω δεκάρα όλη η ζωή μου μέσα σε δεκαέξι γραμμές η κορυφή από τον πάτο δύο πιθαμές για όλες τις ελπίδες που χουν μείνει ορφανές ο πόνος μέσα στο κομμάτι βαρύς αμανές κι εγώ χαμένος πάλι μες τα ηχοκύματα κι εσύ να ψάχνεις τη φιλία σε αιτήματα χαμογέλα για την κάμερα και πόζαρε βγάλε μια σέλφι τη μιζέρια σου και πόσταρε παίζουν χιλιάδες λόγοι που γεμίζω το ντοσιέ μου μια θέση για εσένα στο σκουπιδοντενεκέ μου πέφτουνε θύματα ενός ακύρηχτου πολέμου κι ίσως αυτό να είναι το τελευταίο κουπλέ μου Πάντα έβαζα το χέρι μου και έβγαζα το μάτι μου στο τετράδιο έβγαζα το άχτι μου μα ας γίνει το μελάνι μου το φαρμάκι μου κι ας είναι αυτό το τελευταίο κομμάτι μου όσοι είναι δίπλα μου μετρημένοι στα δάχτυλα μέχρι το τέλος θα βαδίζουμε παράλληλα και όταν φύγω δε θέλω δάκρυα και τριαντάφυλλα απλά σκάστε στη μνήμη μου δύο τετράφυλλα έχω ένα πόνο που μου παν πως είναι χάρισμα πήρα το κλάμα της πόλης και το σαμπλάρισα η ζωή μου και το beat κι αυτό είναι τ'άθροισμα και πάρε αυτό το δίσκο σαν τελικό ξεκαθάρισμα κάθε κομμάτι μου του εαυτού μου σάτιρα για όσα πιστεύω ας πεθάνω σαν τον μάρτυρα έτσι κι αλλιώς προτιμώ τον θάνατο πριν γίνω μίζερος γέρος κολλημένος στα τηλεπαράθυρα παίζουν χιλιάδες λόγοι που η αγάπη χάθηκε μια θέση μόνο στην καρδιά μου για όποιον μου στάθηκε σε όποιον πήρε λίγο βάρος απ'την πλάτη μου αφιερώνω το τελευταίο κομμάτι μου Πάντα έβαζα το χέρι μου και έβγαζα το μάτι μου στο τετράδιο έβγαζα το άχτι μου μα ας γίνει το μελάνι μου το φαρμάκι μου κι ας είναι αυτό το τελευταίο κομμάτι μου

credits

released January 20, 2017

Ο δίσκος ηχογραφήθηκε τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 2016
Ηχογράφηση : Κανών και Μπίλυ Θήτα στο Studio X-36 (1,2,3,4,5,6,7,9,11,13,14),
Κανών και Μπίλυ Θήτα στο Studio X-36 και Kraze στο DopeBeat (8),
Κανών και Μπίλυ Θήτα στο Studio X-36 και Μ.Κ. στο Πιλοτήριο (10)
Κανών και Μπίλυ Θήτα στο Studio X-36 και Empne στις Πυραμίδες (12)
Μίξη και Mastering : Dj Stigma @ BEEhive for GroundZero
Σχεδιασμός εξωφύλλου : B. Creative (aka Baba X Art)
Λογότυπο Θύτης : John Patelias
Eπιμέλεια Παραγωγής : Μπίλυ Θήτα για το Σκρα 36
Διεύθυνση Παραγωγής : Μπίλυ Θήτα, Γιώργος Ραυτόπουλος
Διανομή: Dynasty Group-Athens
Παραγωγή: RNS Records
2017

license

all rights reserved

tags

If you like Θύτης, you may also like: